రాతిరి వేళ ఆకాశమంతా
విరబూసిన చుక్కలు కురిపించే
పసిడి వెలుగులలో తడుస్తున్నప్పుడు
అనుభూతుల వేణువేదో
కొంగొత్త సంగీతాన్ని ఆలపిస్తుంది.
అలాంటప్పుడు,
ఆ మధుర క్షణాల మీద
మనసు పయనం సాగిస్తూ..
స్వప్న లోకంలోకి జారిపోతుంది.
ఎప్పుడూ గీయని కలల చిత్రమేదో
వెన్నల హంగుతో
రంగుల్ని అద్దుకుంటుంది.
ఎన్నడూ వినని వెన్నల పాటేదో
మనసు గొంతులో
హాయిగా పాడుకుంటుంది.
చీకటి గూటిలో దీపంలా
వున్న చందమామను చూస్తూ...
ఎన్నో అనుభవాల్ని తడుముతూ..
మనసు తుమ్మెదలా ఎగురుతుంది.
ఆ తుమ్మెద ఝుంకారమే
నా మనసుపలికే మౌనరాగం.
ఎన్నటికీ చెరగని వెన్నల సంతకం.
